Go to content

Betaalrekeningen die wel en niet onder PSD2 vallen

De definitie van een betaalrekening in de PSD2 is in Nederland vastgelegd in de Wft. Als een rekening is aan te merken als een betaalrekening in de Wft en deze is online te raadplegen, dan moet de rekeninghoudende betaaldienstverlener ('account servicing payment service provider'), bijvoorbeeld een bank, deze beschikbaar stellen voor betaalinitiatie- en rekeninginformatiediensten als de betaaldienstgebruiker ('payment service user') daar toestemming voor geeft.

Een betaalrekening valt onder de Wft, als de betaaldienstgebruiker deze rekening kan gebruiken om alledaagse betalingstransacties te verrichten: geldmiddelen storten, contanten opnemen en betalingstransacties van derden ontvangen en naar derden uitvoeren, daaronder begrepen de uitvoering van overmakingen. Niet alle betaalrekeningen vallen onder de Wft. Hieronder volgt voor verschillende typen betaalrekeningen een toelichting.

• Betaalrekening met een gedeelde ondertekening
• Betaalrekeningen met verschillende juridische eigenaren onder één betalingsovereenkomst
• Betaalrekeningen met een volmacht
• G-rekeningen
• Spaarrekeningen met één of meer tegenrekeningen

Betaalrekeningen met gedeelde ondertekening ('joint signatory') vallen onder Wft

Een betaalrekening met een gedeelde ondertekening houdt in dat bij betalingen meerdere personen goedkeuring moeten geven en dat rekeninginformatie door meerdere personen ingezien kan worden. Ook deze rekeningen vallen in beginsel onder de definitie van een betaalrekening in de zin van de Wft. Wanneer deze online raadpleegbaar is dan moet deze rekening dus ook beschikbaar worden gesteld voor betaalinitiatie- en rekeninginformatiediensten.

De toestemming om gebruik te maken van betaalinitiatie- en rekeninginformatiediensten kan in principe gegeven worden door elke betaaldienstgebruiker die één of meer betaalrekeningen bij een betaaldienstverlener aanhoudt (hierna: rekeninghoudende betaaldienstgebruiker). Dit is afhankelijk van de contractuele afspraken die tussen de betaaldienstgebruiker(s) en de betaaldienstverlener zijn gemaakt voor het gebruik en inzien van de betaalrekening.

Betaalrekeningen met verschillende rekeninghoudende betaaldienstgebruikers onder één betalingsovereenkomst vallen doorgaans onder de Wft

Onder één betalingsovereenkomst kunnen meerdere betaalrekeningen vallen met verschillende rekeninghoudende betaaldienstgebruikers. Het recht om gebruik te maken van betaalinitiatie- en rekeninginformatiediensten ligt bij de rekeninghoudende betaaldienstgebruiker die een betaalrekening op haar of zijn naam aanhoudt. Een rekeninghoudende betaaldienstverlener moet toegang geven aan betaalinitiatie- en rekeninginformatiedienstverleners als een rekeninghouder daar toestemming toe geeft.

Via een volmacht kunnen betaalinitiatie- of rekeninginformatiediensten worden gebruikt

Een gemachtigde kan in naam van de betaaldienstgebruiker aanspraak maken op betaalinitiatie- of rekeninginformatiediensten. Bij volmachten volstaat de volmacht om toegang te verstrekken aan betaalinitiatie- en rekeninginformatiedienstverleners, als er geen beperkingen zijn in de volmacht. Als er beperkingen aan de volmacht zijn, dan blijven die ook van kracht onder de Wft. Mogelijk kan de gevolmachtigde dan geen toestemming geven aan betaalinitiatie- en rekeninginformatiedienstverleners om betaalinitiatie- en rekeninginformatiediensten te verlenen. Of de volmacht toereikend is zal op basis van het civiele recht beoordeeld moeten worden.

Bij de Belastingdienst aangevraagde G-rekeningen vallen niet onder de Wft

Een bij de Belastingdienst aangevraagde G-rekening is een geblokkeerde zakelijke rekening die alleen wordt gebruikt voor het afdragen van omzetbelasting, loonbelasting en premies. Aangezien er sprake is van een zeer beperkte functionaliteit en niet gebruikt kan worden voor alledaagse betalingstransacties classificeert deze G-rekening niet als betaalrekening in de zin van de Wft en hoeft deze niet verplicht beschikbaar te worden gesteld aan betaalinitiatie- en rekeninginformatiedienstverleners.

Spaarrekeningen met één of meer tegenrekeningen vallen niet onder de Wft

Spaarrekeningen met één of meer vaste tegenrekeningen vallen niet onder de definitie van betaalrekeningen en daarmee ook niet onder de Wft/PSD2. Wel kunnen aanbieders van spaarrekeningen met een vaste tegenrekening het buiten PSD2 om mogelijk maken dat rekeninginformatiedienstverleners, met toestemming van de individuele rekeninghouders, toegang tot spaarrekeningen krijgen. Dit kan op basis van een overeenkomst tussen aanbieders van dergelijke spaarrekeningen en de derde partijen.