Toezicht op open normen
Pensioenuitvoerders moeten zich aan verschillende wettelijke normen houden. Daarbij bestaat een onderscheid tussen zogeheten gesloten normen en open normen. De vrijheid van pensioenuitvoerders om open normen zelf in te vullen, is niet onbegrensd.
Gewenst specifiek gedrag in specifieke situaties
Veel normen die gelden voor pensioenuitvoerders komen uit de Pensioenwet (Pw), de Wet verplichte beroepspensioenregeling, en de Wet op het financieel toezicht (Wft), en zijn rule based. Ze schrijven specifiek gedrag voor in specifieke situaties, dat zijn gesloten normen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de eis dat pensioenuitvoerders jaarlijks een Uniform Pensioenoverzicht (UPO) moeten sturen en welke informatie dat moet bevatten.Op principe gebaseerd: open norm
Vaak zijn normen in de Pw en de Wft anders van aard: ze zijn principle based. Dit soort normen beschrijven het uiteindelijke doel van het gedrag dat de wetgever wil zien, ofwel het principe of de waarde achter de norm. Deze normen worden ‘open normen’ genoemd. Denk hierbij aan voor de pensioensector kenmerkende normen als: de informatie die de pensioenuitvoerder verstrekt of beschikbaar stelt moet correct, duidelijk, evenwichtig en tijdig zijn (artikel 48, eerste lid, Pw).Open norm biedt ruimte, maar vraagt om verantwoordelijkheid
Open normen laten ruimte voor professionele afwegingen. Ze vragen om zelfstandig nadenken en verantwoordelijkheid nemen, in plaats van alleen regels volgen. Dit laat ruimte voor nieuwe ontwikkelingen en innovaties en ruimte om aan te sluiten bij de kenmerken en behoeftes van de specifieke deelnemerspopulatie van de pensioenuitvoerder.De vrijheid van pensioenuitvoerders om open normen zelf in te vullen, is niet onbegrensd. Met de eigen beoordelingsruimte komt ook een grote verantwoordelijkheid. De eigen beoordelingsruimte vraagt van pensioenuitvoerders om vooraf goed te onderbouwen en vastleggen waarom een bepaalde keuze passend is voor de specifieke deelnemersgroepen, of die keuze begrijpelijk is, en hoe voorzienbare risico’s daarbij worden gemitigeerd.
Het is bovendien belangrijk dat er interne processen zijn die tegenspraak faciliteren, bijvoorbeeld via interne toetsingsmomenten waarbij tweedelijnfuncties zoals compliance of risicomanagement betrokken zijn. Daarnaast kunnen nieuwe inzichten aanpassingen vereisen om blijvend aan de norm te voldoen. Denk daarbij aan uitkomsten van monitoring, evaluaties en deelnemersonderzoeken. Ook hierbij geldt dat onderbouwing, vastlegging en uitlegbare besluitvorming essentieel is