Go to content

Kwijtscheldingsfaciliteiten bij consumptief krediet

Het is in het belang van de consument en in het belang van een gelijk speelveld dat in de markt alleen reguliere betalingsbeschermers worden aangeboden. Zo genieten consumenten van de wettelijke bescherming die voor deze producten geldt. De AFM vindt kwijtscheldingsfaciliteiten bij consumptief kredietproducten niet in het belang van de consument en is hierover in gesprek gegaan met de aanbieders van consumptief krediet. De aanbieders van consumptief krediet stoppen met het aanbieden van deze kwijtscheldingsfaciliteiten.

Wat is een kwijtscheldingsfaciliteit?

De AFM heeft onderzoeken gedaan naar kwijtscheldingsfaciliteiten in de consumptief kredietmarkt. Deze producten worden ook wel waiverconstructies of protectieplannen genoemd. Deze producten hebben tot doel om consumenten die een consumptief krediet afsluiten bescherming te bieden bij overlijden, arbeidsongeschiktheid en werkloosheid.
 
Een deel van de verplichtingen die bij het krediet horen, wordt door de werking van dit product kwijtgescholden als de consument overlijdt, arbeidsongeschikt raakt of werkloos wordt. De consument kon er voor kiezen om deze kwijtscheldingsfaciliteit wel of niet bij het krediet af te sluiten. Deze publicatie en het onderzoek van de AFM zien niet op gebruikelijke, beknopte standaardvoorwaarden die zijn opgenomen in een kredietovereenkomst om in het geval van overlijden een deel van de lening kwijt te schelden.

Wat is het verschil tussen een kwijtscheldingsfaciliteit en reguliere betalingsbeschermers?

Een reguliere betalingsbeschermer is een verzekering ter dekking van het risico dat de verzekeringnemer betalingsverplichtingen uit hoofde van een kredietovereenkomst niet kan nakomen. Een kwijtscheldingsfaciliteit verschilt van een reguliere betalingsbeschermer. Een reguliere betalingsbeschermer wordt aangeboden door een partij met een vergunning als verzekeraar. Bij het inroepen van de dekking van een betalingsbeschermer wordt een geldbedrag uitgekeerd. Dit geldbedrag kan vervolgens worden gebruikt om de verplichtingen bij de kredietaanbieder af te betalen.
 
Bij een kwijtscheldingsfaciliteit is het de kredietaanbieder zelf die de optionele bescherming aanbiedt. De dekking van het product bestaat uit het kwijtschelden van (een deel van) de openstaande schuld van de consument vanwege het krediet. De kredietaanbieder verzekert zichzelf in deze constructie bij een verzekeraar tegen het risico van het moeten kwijtschelden van de openstaande schuld. De consument heeft bij deze constructie geen overeenkomst met een verzekeraar.

Waarom vindt de AFM kwijtscheldingsfaciliteiten niet in het belang van de consument?

Een kwijtscheldingsfaciliteit heeft hetzelfde doel als reguliere betalingsbeschermers. Beide soorten producten vervullen een behoefte van consumenten om beschermd te worden tegen onvoorzien inkomstenverlies, waardoor de lasten van het krediet minder goed zijn op te brengen.
 
Voor consumenten is het belangrijk dat zij de wettelijke bescherming en transparantie krijgen die nodig is bij de aanschaf van een dergelijk product. De kwijtscheldingsfaciliteit zoals die door kredietaanbieders werd aangeboden, biedt deze gereguleerde consumentenbescherming niet. Dit vindt de AFM onwenselijk. Zo geldt bijvoorbeeld het provisieverbod per 1 januari 2013 alleen voor de reguliere betalingsbeschermers.

Gesprekken met marktpartijen

De AFM heeft met alle marktpartijen gesproken waarvan de AFM op de hoogte is dat zij een kwijtscheldingsfaciliteit aanboden. Zij stoppen met het aanbieden van deze kwijtscheldingsfaciliteiten.