Een kredietaanbieder mag geen krediet verstrekken als dit niet verantwoord is. Zij moeten zich daarom houden aan een aantal normen.
Kredietaanbieders en -adviseurs stellen aan de hand van de inkomsten en uitgaven van de klant vast wat maximaal geleend mag worden. Daarbij is van belang of de consument de lasten van deze maximale hypotheek of consumptief krediet wil dragen. De aanbieder en de adviseur moetende situatie van de klant als uitgangspunt nemen.
De maximale hoogte van een krediet is gebaseerd op het inkomen en de waarde van de woning. Daarom moet de kredietaanbieder bij de beoordeling van een kredietaanvraag uitgaan van:
De AFM beschouwt deze normen als een minimale invulling van de open norm. Als een kredietaanbieder niet bij een branche-organisatie is aangesloten, is zij niet gebonden aan de Gedragscodes van deze branche-organisaties. De aanbieder kan dan op eigen wijze invulling geven aan de open normen ter voorkoming van overkreditering.
De AFM ziet erop toe dat de afwijkende invulling van de open norm minimaal dezelfde zichtbare bescherming biedt tegen overkreditering als de normen in de Gedragscodes. Om voor alle kredietaanbieders een gelijk speelveld te waarborgen, handhaaft de AFM deze normen streng.
De normen in de Gedragscodes worden periodiek aangepast. Kredietaanbieders moeten hun normen hiermee continu in overeenstemming brengen.
Informatie delen